20150731

డైరీ లో కనిపించని ఒక పేజీ

డైరీ లో కనిపించని ఒక పేజీ

ఈ మద్య రేపు లు గీపు లు అని వింటుంటే నాకు నా కాలేజీ రోజులు గుర్తొస్తున్నాయి. మూడు నాలుగు సంవత్సరాల క్రితమే... అప్పుడు నేను ప్రేమలో ఉన్నాను. అందర్లానే నేనూ ఫోన్ లో గంటలు గంటలు మాట్లాడుతూ కలిసి నప్పుడు కష్టం మీద ఒక ముద్దు ఇచ్చేదాన్ని. ఒకసారి తను వాల్లింటింకి రమ్మన్నాడు. ఇంట్లో ఎవరూ ఉండట్లేదు, అందరు పెళ్ళికి వెళ్తున్నారు అని. నాకు వాడి పై ఉన్న నమ్మకమో ఇష్టమో కాదు రెండూ నన్నువాడి మాట వినేలా చేసాయి. చీకట్లో వెళ్తే ఎవరూ ఉండరని రాత్రి బయలు దేరాము. ఇంట్లోకి వెళ్ళగానే వాడు డోర్ లాక్ చేసి నన్ను గట్టిగా హత్తుకుని ముద్దు పెట్టడం స్టార్ట్ చేసాడు. కాసేపటికి తేరు కుని "రేయ్ ఎం చేద్దాం చెప్పు 'అని ఎం చెప్పక ముందే 'టీ చేస్కుందాం అని చేయి పట్టుకుని కిచెన్ లోకి తీస్కెళ్ళాడు. నాకు పాలు చెక్కర చాపత్త ఇస్తే నేనే టీ పెట్టాను. అది మరిగేదాకా వాడు నన్ను వదల్లేదు. టీ ని కప్ లో పోస్కుని సిప్ సిప్ కి కప్ మార్చుకుంటూ తాగేసాం ... నన్ను ఒప్పించి నాతో చీర కట్టించి, కష్టంగా సింగులను మడత పెట్టి చెక్కిండు.
 కనీసం చీర కట్టినంత సేపన్నా దాన్ని నా ఒంటి మీద ఉండనివ్వలేదు. ఎక్కడో పుస్తకాలల్లో చదివాడట ఫోర్ ప్లే మంచిదని, ఒళ్లంతా తడిపెసాడు. మేమిద్దరం ముందుగానే అనుకున్నాం అంత కంప్లీట్ చేద్దాం అన్నీ చేస్కుందాం  అని . అలా ప్రయత్నించినా నాకు ఎందుకో అనుకూలంగా అనిపించలేదు. 'వద్దు లేరా' అని చెప్పాను. "ఇంత దూరం వచ్చి ఇలా అంటే ఎలారా " అని అన్నాడు. ఆ మాట వినగానే నాకు విపరీతమయిన కోపం వచ్చింది. వెంటనే అక్కడి నుండి లేచి పక్కకి వచ్చి పడ్కున్నా. ఇంత దూరం వస్తే మాత్రం ఇలా చేయాలనీ రూల్ ఉందా ?
వాడే నా పక్కకి వచ్చి సారీ చెప్పి వాడికి తెల్సిన, వాడికి నచ్చిన చోట హాగ్ చేస్కుంటూ ముద్దులు పెడుతూనే ఉన్నాడు, ఒక్క క్షణం కూడా నా చెయ్యి విడవ లేదు, తండ్రి లేని లోటు ను వీడు తీర్చగలడన్న నమ్మకం తో  నిద్రలోకి జారుకున్నా. పొద్దున్నే బస్టాండ్ చేరుకున్నాం. ఆ సూర్యుని కిరణాల వల్ల పడే మా నీడల్ని చూస్కుని మేడ్ ఫర్ ఈచ్ అనుకున్నాం. అప్పుడు వాడడిగాడు "రాత్రి అంతలా ఫీల్ అయ్యావ్ ఎందుకు" అని. "మరి కారా ఇంత దూరం వచ్చాక అంటే ఏంటి అర్ధం ? నేను మీ ఇంటికి వచ్చా అని లోకువ ఐపోయనా ? "అని గట్టిగా అడిగా. దానికి వాడు "హయ్యో అలా కాదురా అంతవరకూ ప్రయత్నించి మద్యలో ఆపెయ్యడం ఎందుకు ఇంకోసారి ప్రయత్నిద్దాం అని అన్నాను" అన్నాడు.' అంతేనా, నేను అలా అన్కోలేదు రా తప్పకుండ చేయాల్సిందే అని ఒత్తిడి తెస్తున్నావ్ అనుకున్నా' అని సారీ చెప్పాను. వాడిలో మాత్రం ఎలాంటి మార్పు కనిపించలేదు, నిన్న నాతో ఎలా ప్రేమగా ఉన్నాడో ఇప్పుడు నాతో అలానే ఉన్నాడు, ఎదో జరగాల్సింది కూడా జరిగితే బాగుండు అన్న భావం కూడా వాడిలో లేదు. నన్ను బస్సు ఎక్కించి వాడు పెళ్లి కి వెళ్లి పోయాడు. కానీ నా మనసు మనసు లో లేదు, ఒక రోజు తరవాత నేను మల్లి వాడికి కాల్ చేశా, రేయ్ నువ్వు రేపు రారా . చేసేద్దాం ఇంకా ఫోర్ ప్లే ఏం వద్దు అన్నాను . "తప్పదా ?" అన్నాడు . ఈ మాట విన్నాక నాకు మతి పోయింది. ఏంటి నేను రమ్మంటే తప్పదా అంటాడు? అయినా నేను మారు మాట్లాడకుండా 'తప్పదు' అన్నాను. అలా అనేంత చనువు ఇష్టం హక్కు అన్నీ నాకు వాడి పై ఉన్నాయి. "చిన్నూ మనం మళ్ళీ కలవొచ్చురా, కాని ఈ పెళ్లి ఈ ఎంజాయ్ మిస్ అవుతే మళ్ళీ రావురా" అన్నాడు. అయినా ఖరాకండి గా నేను చెప్పేసరికి కాదనలేక పోయాడు. నా దగ్గరకు వచ్చాడు , వాడిలో ఎలాంటి ఎక్సైట్ లేదు, ఎదో కొత్త అనుభూతి పొందబోతున్నా అన్న ఆనందం కనపడక పోగా ఫోన్లో ఎవరితోనో నేను కూడా ఉంటె బాగుండు కదా అంటున్నాడు. నాకు మాత్రం అలా లేదు, ఎదో ఇస్తున్నాను అని ఆనందంగా ఉంది. ఇది కోరిక అనుకుంటే పొరపాటే. నా అనుకున్న వానికి నేను ఇవ్వగలిగే సంతోషం లో ఒక భాగం మాత్రమే ఇది. చెట్టు చిటారు కొమ్మ వరకు కలిసి ఎక్కాలనుకున్న చిన్ని ఆశ అంతే. అంతకు మించి ఏదీ కాదు. మొన్నటి కంటే ఈరోజు కాస్త ఆలస్యం అయింది ఇంటికి చేరే సరికి . ఆకలి గా కూడా ఉంది. ఇద్దరికీ సరిపడా అన్నాన్ని వండేసాం. ఎగ్ కర్రీ చేద్దాం అంటే నోరు వాసన వస్తుంది వద్దని నేనే చెప్పాను. ఇంట్లో ఉన్న మామిడి కాయ పచ్చడి ని, వేడి వేడి అన్నాన్ని ఒకే ప్లేట్ లో వేసి ఊదుకుంటూ హాల్ లోకి వచ్చాడు. నా ఎదురు గా కూర్చుని కలిపి ఒక ముద్దా నా నోటికి అందించాడు. రెండో ముద్ద వాడు తినబోతుంటే ఆపి నేనే తినిపించా. అసలు మేము ఇక్కడికి వచ్చింది తినిపించుకోడనికా ? సమయమంతా వృధా అవుతుందని నాకు అనిపిస్తున్నా, వాడు మాత్రం నిదానంగా తినిపిస్తునే ఉన్నాడు. అంతలో నా పెదవి పైన ఒక అన్నం మెతుకు ఆగింది, దాన్ని నేను చేతితో తీసే లోపే వాడు పెదాలతో అందుకున్నాడు. ఎంతైనా నా జాన్ రొమాంటిక్ ఏ. నీళ్ళతో నా చేతిని కూడా వాడె కడిగేసి ప్లేట్ పక్కన పెట్టేసాడు. ఇంకా ఈరోజు చీర కట్టడాలు ఏమీ లేవు . డైరెక్ట్ గా ఆక్షన్. సక్సెస్ తర్వాత ఇంకో పది నిముషాలు రొమాన్స్ సెకండ్ అట్టెంప్ట్ సక్సెస్ . వెంటనే వాడు అటు తిరిగి రెండు నిమిషాల్లో నిద్రపోయాడు పిలిచినా పలకనంతగా . అలా చేయకూడదని వాడికి తెల్సు అని నాకు తెల్సు , కానీ వాడికి నిన్న పెళ్లి లో రాత్రి నిద్ర లేదన్న సంగతి నాకు చెప్పాడు , అంతే కాకుండా ఎక్కువ ప్రయాణం వల్ల మరీ అలసి పోయి వెంటనే పడుకున్నాడు.
మళ్ళీ ఉదయమే 4 గంటలకి లేవాల్సి రావడం తో వాడికి ఆ రెండు గంటల నిద్ర కూడా సరిపోయినట్టు లేదు. ఆటో లో బస్టాండ్ కి. సమాజం ఆడే ఒక వింత నాటకం లో మేము దూరం అవ్వాల్సి వచ్చింది. నాకు పెళ్లైంది మా కులపోని తో, ప్రస్తుతం నాకో పాప. కానీ ఈ మద్య రేపుల గురించి విన్నప్పుడల్లా నాకు ఆ రోజులే గుర్తొస్తున్నాయి. నేను వాడి దగ్గరికి వెళ్లి ఆ దగ్గర లో చాలా దూరం వెళ్లి వద్దు అనగానే క్షణికావేషానికి లోను కాకుండా ఆగి పొయ్యే మగాళ్ళు కూడా ఉంటారా అని ...
(ఒక స్త్రీ చెప్పిన యదార్థ ఘటన ఆధారంగా )